Cisza?...

Dziś pracownia opustoszała...

Cisza... 

Bezruch... 

Bezwład...

Zapach nafty unoszący się po kątach...

Skwierczące piece do nagrzewania blach...

Pustka...

oraz charakterystyczny stukot butów profesora...

Ja 

& 

samotna praca...

czyli ciąg dalszy nastroju mimowolnie mi się udzielił...

tym razem opanowałem łzy cieknące jak z krokodyla... 

(co za ubaw profesorka miała na fotografii w poniedziałek popołudniu ho ho ho)

chociaż chce mi się już tak na prawdę tylko śmiać...
(wraz z Anetą i jej Wiedźmami ;] )

Zacząłem robić kolejną matryce- drugą część do tryptyku ,,Ofeliona"- tym razem wizerunek dobrze znany z wcześniejszych dokonań. Format 50x70 matrycy został podwojony- czyli pracuje na formacie 100x70 (szarpnięta kieszeń blachą)- stwierdziłem, że czas na coś większego- a owy wizerunek będzie częścią środkową do projektu.

Po konsultacji, profesor stwierdził, że niekoniecznie możemy zamknąć się w ,,popiersiu"- wręcz pójść dalej- po zrobieniu obecnej pracy- można ją kontynuować na kolejnej dużej matrycy, robiąc resztę ciała- czyli rozmytego brzucha, bioder i nóg- co oczywiście ochoczo podchwyciłem- czyli nie tylko powstanie zapowiadany tryptyk- ale również osobna praca, która będzie rozmiarów większych od skali naturalnej, ludzkiej zatopionego w emocjach ,,Ofeliona"...
Podjarałem się jak dziki bąk- dlaczego wcześniej na to nie wpadłem?

Oczywiście wszystko wyjdzie w trakcie pracy... 

Przy porażce przy pierwszej części tryptyku, zastanawiam się czy praca na samej ,,tincie", bez wytrawionego konturu, pójdzie mi sprawnie- choć sam prof i inni odwiedzający pracownie, mówią, że wyszło ok- natomiast sam kwituje to beznadziejnym ,Nieeeee e... to nie tak miało wyglądać..."

Znów odwiedzający studenci z innych pracowni pytali i główkowali:

,,Znów ten pan... No to pięknie"

,,Niczym Ofelia- Zabiłeś tym razem biedaka..."

,,OOOOooooooooo nie będzie już na mnie patrzył..."

,,Skąd Ty wziąłeś takiego przystojniaka? Ja też chcem!"

Po minutach ciszy i samotnej pracy, zmusiłem się na spacer po innych pracowniach- zostałem również zaproszony do pracowni linorytu- prawdopodobnie wezmę sobie ją obok animacji jako dodatkową w przyszłym semestrze- chyba, że czas na dziobanie metalowych matryc zabierze mi najwięcej czasu.

We will see...

Wraz z Kurakiem postanowiliśmy troszkę reformować naszą wiedzę-  w ramach wolnych wieczorów i okienek chodzić na wykłady i sympozja z zakresu artystycznego, które odbywają się w muzeach i innych instytucjach. Również mamy w planach zapisać się jako wolni słuchacze na wykłady.

Po wczorajszym wykładzie w Muzeum Narodowym dotyczącym malarstwa Turnera oczami krytyków, na piwie wraz z Kurką stwierdziliśmy, że ostatnio bujamy się na podobnym wózku...

oraz po raz kolejny uświadomiliśmy sobie fakt, ze nasze poznanie się na akademii to nie tylko czysty przypadek- zbyt dużo nas łączy- łącznie z burzliwa przeszłością i burzliwymi relacjami- czytaj dostawianie w dupę za nadmierne emocje, którymi najchętniej się pomiata i zamiata- czy po prostu wykorzystuje, poprzez nadmierną naiwność i ufność...

Wyciąganie swych ośmiorniczych macek do ludzi (cytat dedykowany od Doro, która pięknie się mną opiekuje na prywacie), w nadmiernej ilości bo nie tylko 8 sztuk, ale 800 czasem przyprawie o odcięcie jednej, drugiej, trzeciej- co niestety boli- mimo, że człowiek się nauczył nie dać tego poznać po sobie ;]

w końcu pracowało się na to przez swoje całe życie- czyż nie tak?

Po zajęciach w warsztacie, na pożegnaniu Maszkowym w pracy, padła debata... 

Siedząc przy barze (moje stałe krzesełko zarezerwowane) klienci ino kręcili nosem, podciągajac głośno swoje smarki- na co z grzecznym uśmiechem odpowiadałem- ,,Tak, tak- to ja... śmierdzę naftą, benzyną i jestem po pachę brudny... sorki" ;]

Zatem szybciej niż myślałem stałem się tematem nr jeden na cały bar...

Maszka podczas zbierania kufli słyszała jak stoliki debatują na temat ślicznego chłopaka w niebieskim sweterku i kolorowych skarpetkach siedzącym i chichrającym się w niebo głosy jak foka przy barze- ,,czy śmierdzę czy specyficznie pachnę"...

Chłopak kupujący piwo, ładnie mi to rozłożył na czynnik pierwszy zapraszając do siebie do stolika- mówiąc że grafika warsztatowa wszytko tłumaczy, natomiast inne dziewczę stwierdziło, że z chęcią pójdzie ze mną potańczyć o_O pomagając zabierać brudne kufle, stolik okrzyknął- ,,oooo nasz kolega!!!" czyli czas najwyższy trzeba było się zbierać z tego miejsca...

..Brawo Marianek...!" okrzyknęła Maszka klaszcząc w dłonie śpiewając Pana Zenka ;]

Obiecuje, że jutrem zabierając w tany Anetę, będę pięknie pachniał...

bo inaczej się nie odgonię... 

od psycholi...

tym bardziej, że na siłę chciałem zatrzymać melancholijny stan- z wariatami się jednak nie da...

zatem dedykacja jak najbardziej trafiona- dziś pytam sam siebie...

a pocałowana Żaba w Księcia się nie zamieniła... 

dziwne bajki...

a co do Żaby Raby... 

Przesłała mi wczoraj ciekawy film, który nie omieszkam się obejrzeć ;]

no i na zakończenie preludium Dagowe ;]
tym razem w wersji Pin-Up...

 ,,Daga"

szkic
akryl na dykcie
100x70

czyli kolejny szybciak- w wersji B&W

(powyżej światło dzienne, poniżej światło nocne)

Daga stwierdziła, że się marnuje pozwalając by mi łóżko stygło...
a tym bardziej mając coś takiego jak Termofor!
WSTYD (podobno) ;]

Kurka natomiast porównała do Szopa...
który potrafi w ciągu godów przejść 300km i wrócić z powrotem ;P


kobiety...
eh

nago, boso & daleko...

...

...

Jackass...

Rozhasana małpa na (dosłownym) Jackass'ie...

(nie hasie)

czyli w całym tym surrealnym rollercoasterze...

...ja już nic nie wiem...

o_O

jak się odnajdę... 

to odnajdę & zaległe candy'zowanie...

P.S.
Toruń dla Rabki :*

& 

Żabka dla Żabki :*

życzę sobie miłej zacierki i wyskakiwania niczym surykatka z czarnej d...

Ofelion... Akwatinta & Mezzotinta...

,,Ofelion...'

part 1

akwatinta & mezzotinta

50x70

Prawdopodobnie jest to ostateczna rycina tego Ofeliona (wcześniejsze odbitki tu)- dzisiejszy dzień przyniósł wiele chwiania matrycy, co w końcu przyniosło zadowalający efekt- może nie upragniony, ale lepszy od poprzednich (których znowu w ciul nadrukowałem)... 

Mimo, że proporcje twarzy zostały pogubione- ale może nawet i dobrze- przyszedł efekt rozpadu i zniekształcenia ciała;]

Teraz czas zabrać się za profil w tej samej technice- który również pojawił się jako preludium w formie rysunkowej i malarskiej ( nie udanej dość).

Tutaj odbicie matrycy w kącie 180' na wcześniejszej rycinie, czyli został kolażowo i laserunkowo połączony obraz w jedno- a tak w ramach uciekającego czasu na zajęciach (nowe blach na matryce nie przyjechały, wiec po ukończonym chwianiu nie miałem co nowego dziobać- padły nam piece do nagrzewania blach i nakładania farby drukarskiej, co niestety groziło zakończeniem zajęć nim się jeszcze zaczęły, ale sytuacja została dość prędko opanowana)

a poniżej kolejny kolaż z nałożeniem dwóch odbitek na siebie- tym razem Ofeliona z Dusty :D

just for fun...

ale spodobał się najbardziej profesurze- nakłaniając do kolejnych odbitek na tej rycinie ;]

czyli oprócz dziobania, czas też na zabawę ;)

ktoś chce świniaka?

jakoś zdjęć piszczy- ale mój aparat również piszczy...

wraz ze mną, gdy nie mogę wyjść z kuchni i lodówki!

Kolejny wieczór gotowania :)

Ale tłumacze sobie to faktem, biegania nocą prosto po zajęciach- wyrzucając z siebie toksyny benzyny, nafty i innych pachnideł ;]
a może to przez namiętnego buziaka na powitanie od Kurki, który zadziałał na mnie że ho ho ho- nie widzieliśmy się zaledwie tydzień ;P

Zainstalowałem sobie Skype'a- o matkoś! Co za wyprawa- trochę techniki i człowiek się gubi...

miło było zobaczyć facjatę Cypiska i głosik zza kamerki

(który wiernie obserwuje blogaska zza granicy, cytując później moje słowa- czytaj ślinotok)

pozdrowionka Bracik :) 

wracaj już!

znów na Jego powrót szykuje ukończony obraz- który był już zapowiadany i we fragmencie (zielonym) ukazany ;]

ale ciiiiiiiichosza

moich poszukiwań ciąg dalszy- czas stanąć na równe nogi:

prawdopodobnie również jutrem mała niespodzianka :)

,,Bewaling..." preludium

,,Bewaling..."

preludium

ołówek + czarny akryl na kartonie

100x70

Pierwsza próba (powstała na wakacjach- stąd szkic już brudny i poniszczony) zmierzenia się z małym pastiszem, który chyba idealnie wpasował się w dzisiejszy temat- a przynajmniej z moim pożegnalnym wpisem (gdzie owy szkic, oraz inne szybciaki) na hds'owym poletku... 

łezka znów mi się kręci- bo są to decyzję, które ciągle nie są dla mnie pewne- czy tak powinno się na prawdę stać- na pewno bezpieczniej ale czy lepiej?...

Temat również będzie idealnym zwieńczeniem naszej Ham&Kid'owej  kooperacji- dlatego może najpierw olej ,,Ecce HaMo", później ,,Pieta"- szkice, rysunki, obraz (gdzie to ja umieram)-  a później ,,Opłakiwanie" (nad rozlanym mlekiem)...

ale w sumie smutki zostały już zatopione ;]

zatem taka będzie kolejność wspólnych obrazów

(powiadałem tez, że powstanie również zmiana ról w ,,Descent into Hades"?- czyli part 2)

dziwne- jakbym w obrazach przeczuwał tego co się wydarzy o_O

Możliwe, że powstanie drugi, taki sam szkic, z ujęciem wielkich stóp-

zastanawiam się na kolażem- doklejenie w perspektywie ich na pierwszym planie...

oczywiście  w wersji realistycznej- ołówkowej, bez akrylu pojawię się u boku również ja- z racji, że w prawdziwym obrazie, Chrystus ma głowę skierowana w drugą stronę, ja jako opłakujący pojawię się z prawej strony... czyli lustrzane odbicie jak w oryginale- choć nie wykluczam szkicu, który będzie w tej samej kompozycji...

Mam za sobą szaleństwa kulinarne (co za radocha zjeść coś porządnego) i datę pierwszego przeglądu na ASP- 5-8 grudnia... Można już mi krzyżyk na drogę stawiać, bo jak na razie jestem w lesie...

Dziewczęta zapowiedziały na mikołajki (plakat), bym coś dobrego ugotował, a przynajmniej muffinki upiekł... nie wykluczam- może przez żołądek dojdziemy do serca profesora ;]

a jak się okaże że jest mięsożerny???

muzycznie:

,,Rudej Wiedźmy" ciąg dalszy...

,,Daga..."

tusz + woda + czerwony akryl na kartonie powlekanym

50x70

czyli Rudej Wiedźmy ciąg dalszy...

 Przy wcześniejszym szkicu padło hasło o zrobieniu komiksu...

Otóż prawdą jest fakt, że do niczego innego nie dążę tak na prawdę robiąc te szybkie szkice i chrabąszcze, jak do tego by powstał kiedyś cykl obrazów, szkiców, rysunków opowiadający pewną historię zamkniętą w jedną całość...

bez gry słów...

by treść mówiła sama za siebie patrząc i doznając...

by nie były to wyrwane tylko karty ilustracyjne, ale żeby mogły powiedzieć coś więcej jak tylko urwany z kontekstu kadr.

Taki plan, takie zamierzenie & takie marzenie na przyszłość.

W pewnym sensie już można zobaczyć podobieństwa- kolej rzeczy- krok po kroku tematów (wizerunków) które balansują między sobą...

Zapalnikiem stało się świadome ubieranie stylistyki, wychodząc z ram portretu, ,,bawiąc" się wizerunkiem Ham'a w konfrontacji z Kid'em- a fakt ten zobaczyła dawno temu Aneta (już nie popamiętam przy którym komentarzu) przy wejściach na poszczególne, rysunkowe posty po prawej stronie bloga- które tworzą małą opowiastkę ilustracyjną ;]
niech to będzie taka moja zachęta na przyszłość- daleką, niedaleką- nieważne jest to i nieistotne :)

 szkic przed użyciem czerwonego akrylu i rozmycia wodą tuszu...

 Skoro wspomniałem o Anecie...

Nasze ostatnie spotkanie brzęczy mi nadal w uchu i kotłuje się sercu... Każde słowo które wypadło przeszyło mnie na wskroś, otwierając więcej niż bym tego chciał...

a może chciałem?

strach?

on oczy wielkie tylko ma- a ja do odważnych raczej należę ;]

ale fakt pozostaje faktem, że wypicie trzech toastów (a powinniśmy jeszcze 4) za nowe jutro, za nowe nowego i wszystko nowe, należało do chyba najodważniejszych :*

za Kylie taplającą się w błotku też dziękuje ;)

miła kontra do Ofeliona- który prywatnie jest jej wzdychaczem ;)

szalony dzień...

szalona Maszka...

szalony Marian...

wziąć się za poważne pisanie artystycznego dziennika?

czas powrócić do przeszłości i znów pisać pamiętniki- dobra rzecz- najlepsza autoterapia- po śmierci pozwalam opublikować- będzie można zbić majątek na tych opowieściach z krypty- jestem tego w 100% pewien :) a to dopiero minęły 24 jesienne lata :D

można już się zapisywać komu je przekażę- jak na razie w posiadaniu jestem ok 30 sztuk 

(grubych zeszytów od wieku bodajże 13 do 21 z przerwami lekkimi, no i zeszyt z zeszłej jesieni oraz przełomu letniego)...

chyba nawet wspominałem, ze siostra już chce to zrobić za mnie, opisując mój życiorys w formie opowiadania w bloggerowym światku ha ha

poznanie drugiej- prywatnej natury Czarnego Mariana to zaklęte rejony- nie polecam ;]

muzycznie odrywam się na chwilkę od lat 80', ponieważ dzisiaj buja mnie pozytywna wibracja tego Pana :)

se ya

,,Daga In The Mirror.."

,,Daga In The Mirror..."

szkic malarski

rozwodniony akryl na kartonie

100x70

ogarnianego tematu przyjdzie i ciąg dalszy- już s sumie przyszedł, ale efekty nieco później.

 Jak to sama portretowana daga stwierdziła z okrzykiem na twarzy podczas sprzątania łazienki babrając się chemikaliach i szczotką do klozetu, że szkic bardzo komiksowo- pop-artowy, który z chęcią przygarnie na swoją ścianę!

Jest to dla niej śmieszna sytuacja, a na pewno nowa- bo do tej pory odbierała moje chrabąszcze okiem subiektywnym, patrząc na etapy powstawania, a teraz widzi samą siebie- nawet na tym szybciaku i odbiór jest zupełnie inny.

Z racji, że jest miłośniczką sztuki i marzy by otworzyć kawiarnie z artystycznymi wydarzeniami i wernisażami, była to miła niespodzianka.

Zabawa plamami i formą nadal trwa, a ja już tak na prawdę nic nie wiem...

chyba pierwszy szkic (z plam), który zabierając mi 15 min sprawił najwięcej satysfakcji.

 szkic ten coś mi przypominał...

zastanawiałem się wczoraj nocą co...

i jakoś nie mogłem do tego dotrzeć, wiec poszedłem spać nad ranem ;]

dziś otwierając oko, wstałem i otworzyłem z półki komiks ,,Zemsta Hrabiego Skarbka" pana Rosińskiego (pierwszy komiksowy podarunek od hds'a z racji pierwszej konfrontacji- pisałem o tym w Pinku), przekartkowując go na sam koniec, gdzie jako gratisik pojawia się szkicowniczek...

i jakoś tak wizualnie skojarzyło mi się z rysunkową Magdaleną ;]

zatem czas ubrać dres, zrobić kilka kilometrów i zmykać do warsztatu :)

muzycznie znów porywam w dawne klimaty- a tą piosenkę bardzo bardzo bardzo lubię!

w każdym wykonaniu :)

:)

,,Ofelion..." szkic malarski...

,,Ofelion..."

podmalówka olejna wykończona akrylem

na dykcie

100x70

czyli kolejny szkic, tym razem w kolorze ;]

ostateczny szkic akrylowy powstał w niecałą godzinę- podmalówka olejna została zrobiona jakiś czas temu, ogarniając ino plamy barwne...

czarno biały szkic o wiele lepiej mi się podoba, jednak przy oględzinach tego tematu, zastosowałem chyba wszystkie możliwe media...

kolor nie jest moją najmocniejszą stroną i chyba nigdy nie będzie- luźniej się czuje w balansowaniu miedzy bielą a czernią... 

dlatego może wstyd jest mi pokazać obrazy, które powstały na wakacjach czy nawet i wcześniej...

patrząc na dokonania młodych artystów (malarzy) ciągle jest we mnie mało wiary co do pracy na płótnie, nie daje z siebie tyle ile bym chciał, przez co zniwelowałem obrazy malarskie do minimum- mimo że zaległe nadal kwiczą i piszczą...

a ja ciągle boje się kompromitacji i krytyki...

 Zacząłem walczyć z przesileniem jesiennym, które od wczoraj zaczęło nieuchronnie i mnie dotykać- ale ruch/bieg na świeżym powietrzu prędko rozwiewa melancholijne, nadciągające jak burza myśli...

Nie daje się tak łatwo myślami o porażkach, niedołężnej i żmudnej pracy nad projektami z plakatu i fotografii (idzie mi to jak krew z nosa na studiach- jednak co manual to manual)  czy tego czy w tym miesiącu będę miał co do gara włożyć, a tym bardziej zapłacić za kolejny semestr studiów ;]

zima prędko nadchodzi, co odczuwam wzrastającym apetytem i nieprzespanymi nocami- dziobanie- i zawalaniem wstawania rano- jak i wczoraj tak i dziś przespałem poranne zajęcia...

bo ciepłe łóżko... to ciepłe łóżko ;]

 Obecny Ofelion, będzie równocześnie drugą odsłoną tryptyku w grafice warsztatowej, prawdopodobnie jutrem zakończę pracę nad starą matrycą, i zacznę dziobać kolejną...

tym razem wezmę blachę na swe włości (po całym etapie akwatinty- czytaj kwaszenia), by przyśpieszyć pracę nad tryptykiem i doszlifować go do perfekcji mezzotintą...

 Od kilku nocy (a raczej poranków) nawiedzają mnie sny powrotu cypisowego zza granicy :)

kiedy wchodzi z tobołkami do domu, stoi w drzwiach, siedzimy przy stole jedząc śniadanie czy leżąc w łóżku rozmawiając i radując się swoją obecnością :)

stęskniłem się za dzieciakiem :)

już psychicznie przygotowuje się na jego okrzyk- JAK TU ŚMIERDZI FARBAMIIIII I TERPENTYNĄ!!!

więc jako domownicy doszliśmy do wniosku, że dostane znów swoją izolatkę ;]

 Daga- Cypisówka (dumna z rzemieślniczej pracy) wlazła mi w kadr, podczas gdy sama w pośpiechu (jak zwykle spóźniona) wybierała się na biznesowe spotkanie ;]

muzycznie nadal siedzę w latach 80' ;]

zatem dzisiejszy wieczór sponsoruje Whitney ;]

,,Aju..." Aju świętuje jak w raju...

,,Aju..."

tusz na kartonie powlekanym

50x70

Przyszedłem tylko na chwilkę, by poinformować swoich bloggerowych wyjadaczy, by zaglądnęli do Aja Mikołaja (Dzienniki Rysunkowe) złożyć mu życzonka urodzinowe ;] 

zatem proszę hasać tam z uśmiechem na ustach :D

a oprócz życzonek z serducha, które podążyły dzisiejszym popołudniem, składam również na ręce wirtualnego przekazu mały podarunek w formie poobiedniego szkicu :)

zapraszam również zobaczyć nową, jakże intrygującą odsłonę ,,Dusty..." w HamKid'owej przeróbce ;) czasem Dziaduszek pokazuje nieco więcej niż swoje sarkastyczne złośliwości ;]

zatem zapachniało wiosną i latem- czyli wieś tańczy, wieś śpiewa :D

POLECAM!

a muzycznie dziś inspiruje Aneta, która porankiem nakarmiła mnie dedykacją ;]

a Ketiovi dziękuje za ważne wskazówki, dotyczące prac nad formą jak i fizyczną, tak i emocjonalną ;]

a Starej Wiedźmie- Matce nie podziękuje, bo jest złośliwa ;]

,,Ofelion..." Maszka & Pan Weider

 ,,Ofelion..."

szkic roboczy- poglądowy

akryl na dykcie

100x70

czyli pracy nad projektem ciąg dalszy...

praca długa, żmudna i męcząca- ale jest to proces nieunikniony w trawieniu tego tematu...

bardzo spodobał mi się fakt, że szkic równie dobrze wygląda w pionie :)

Dziś z Dagą zrealizowaliśmy wstępne przymiarki do nadchodzących chrabąszczy, Jej bariera co do swojego wizerunku pękła jak bańka mydlana :)

będzie to miła konfrontacja- Cypis & Cypisówka :)

są do siebie bardzo podobni, co za tym idzie, będzie to miłe połączenie ich rysunków czy obrazów obok siebie...

Jak Cypisior powróci zza granic państwa- za tygodni kilka- stęskniłem się za dziecięciem-doprowadzę do sportretowania tych dwóch twarzyczek na jednym płótnie w dość symbolicznej (i nawet przebąkiwałem o tym) stylistyce :)

 Mimo, że niedawno coś pod nosem burczałem, że dostałem propozycje wystawy i odrzuciłem to na drugi plan z racji, że nie czuje się na siłach wychodzenia z chrabąszczami, to zostałem znów mile zaskoczony wiadomościami :) 

tym razem chyba jednak się skuszę...

prawdopodobnie przełom stycznia i lutego- ale jeszcze nie będę pisał o szczegółach, bo ciągle niepewność we mnie jest...

założyłem sobie, że kolejną wystawą będzie pokazanie szerszemu gronu duetu ,,Ham&Kid"- naszych prac, projektów, pokazanie samych siebie itd. itp., ale w tym wypadku nie wiem czy jest to dobry pomysł, tym bardziej, że wiele planów się pokrzyżowało... 

a może byłoby to pożegnalnym zwieńczeniem naszej miłej i niezapomnianej przygody, współpracy i różnorakich doznań?

ale to nie tylko ode mnie zależy :)

w planach wiszą również ciekawe przedsięwzięcia- więc nadchodzący nowy 2012 rok zapowiada się dosyć intensywnie :) co oczywiście mnie bardzo cieszy-

czyli jednym słowem zacierka ;P

Doszliśmy dziś z Maszką do wniosku, że moje porażki chyba nie tylko dotyczą mojej ciemnej karnacji (,,Marian- nie wychodzi ci to bo jesteś... czarny"), ponieważ obydwoje popełniamy te same gafy, jadąc na tym samym wózku...

dziś przewertowaliśmy wszystkie zdjęcia od początku naszej znajomości, która prędko przerodziła się w piękną przyjaźń- to tak jakby wsadzić mnie do kobiecego ciała :)

zobaczyliśmy jak się zmieniliśmy (charakternie i wizualnie) przez te dobrych parę lat...

a nasze szalone filmiki...

 będziemy mieli czym karmić maszkowe dziecięcia ;>

zatem zrobiliśmy sobie amokową od śmiechu podróż do przeszłości- nie obyło się tez bez emocjonalnych i melancholijnych rozważań ;]

Ostatnie chwilę, również utwierdziły mnie w fakcie, że jestem nieatrakcyjnym i fuj fuj człowiekiem- czas podążyć w pracy nad samoakceptacją o krok dalej...
(jest to temat, którego nie można ze mną poruszać...)

Biegam już bardzo bardzo długo, moja talia się zmieniła, stałem się bardziej smukły i wytrzymały... 

a nogi w porównaniu do całego ciała wyglądają w udach jak belki...

oprócz codziennych (no prawie), lekkich biegów (8-10km) i ćwiczeń, staram się raz w tygodniu dać sobie w kość w półmaratonie- czyli w treningu trasę podwoić- czyli ponad 20 km...

czuje się lepiej, fakt...

ale to za mało...

dlatego od dziś (po kolejnym biegu) postanowiłem sprawdzić się w ,,Szóstce  Weidera" ;]

niby za 42 dni mam wyglądać  troszkę lepiej... 

wega tryb funkcjonowania zostaje podwojona o jajko (nie jadam za często) i więcej nabiału...

we will see...

zatem jak podali w ,,instrukcji", można dla porównania zrobić sobie zdjęcia ,,przed" i ,,po"

zatem jest ,,przed"...

za 42 dni ukaże co ze mnie wylazło ;]

muzycznie nadal siedzę w latach 80' ;]

może naszym (Maszkowym) szlagierem jest inny kawałek, ale dziś pod wpływem bardzo spokojnego dnia, porywam się cichutko z ołówkiem do kącika :)

,,Ofelion..." szkice tuszem...

,,Ofelion..."

szkic wstępny

tusz na kartonie

50x70

z dedykacją ;P

Jak wspomniałem wcześniej w postach, obecny materiał do projektu należy chyba do najbogatszych (jeśli chodzi o ilość, bo jakość piszczy niemiłosiernie)- bo oprócz tuszu, powstały również szybkie węgle, ołówki oraz chrabąszcz na dykcie w akrylu...

nie licząc również pracy zaliczeniowej na koniec semestru w pracowni Wklęsłodruku...

więc temat ogarniany z każdej możliwej strony...

materiał realizowany przelotnie miedzy innymi chrabąszczami, które w tym samym czasie chaotycznie powstawały w przerwach miedzy hasami i pląsami ;]

Jak widać naginam ciągle ramy czasowe, dochodząc w bilokacji do perfekcji... 

a to tylko dlatego, że założyłem sobie jakiś czas temu dzięki Doro, że codziennie (jeśli dane chwile na to pozwalają) poświecę choć 15 minut na jednego, głupiego chrabąszcza związanego z jakimś projektem...
czy to przy obiedzie, po obiedzie, przed wyjściem na piwo,czy na biegi, czy w pociągu... nieważne...
wiadomo, że są też nocne nasiadówki- czytaj nocne raporty (bo w dzień nie potrafię pracować nad własnymi rzeczami- siłą rzeczy na studiach muszę, mimo że nocą funkcjonowałbym bardziej intensywnie...)

 zatem by nie

 jutrem przy niedzieli, troszkę plotek z życia wziętych, dotyczących planów artystycznych na nadchodzący rok ;] opowieść o nowej, pozującej twarzy, która ochoczo chce użyczyć swojej facjaty do nowych przedstawień rysunkowych oraz malarski szkic wstępny na dykcie w tym samym temacie zatapiania ,,niedostępnych inspiracji"...

mimo ostatnich, intensywnych doznań emocjonalnych, które jedynie powinny przyprawić mi o gwoździa do trumny, to nie poddaje się tak łatwo...

za dużo człowiek na swym plecku już dźwigał, by zamknąć się znowu w skorupie ;]

wiosna nadal triumfuje nad chłodem!

Ot co!

pożeram ptaki ponuraki (a może zimne dranie?) na śniadanie (nauki Raby nie poszły w las) i czas twardo popatrzeć się na siebie, mimo kruchości, maleńkości, ale jakże wielkiej podłości...

Czas przenieść się w muzyczne rejony, które ostatnimi czasy żyć mi nie dają- czyli lata 80' & 90', które porywają mnie do czasów małego szkraba, który tyłkiem wywijał przy Lambadzie- ale o tym tez już pisałem ;]

zatem dowodem wiosny niech będzie infantylny & pusty pląs, który dziś przed snem kołysze mnie do łóżeczka :D
z dedykacją dla Maszki, która tak pięknie to śpiewa po pijaku :*

widok wyskakujących co rusz sutków Sabriny, przenoszą mnie do czasów dzieciństwa, gdzie mój wujek dostawał (khem khem), że tak powiem- sputnikowego banana na twarzy :P

na koniec przestroga...

nigdy nie rozmawiajcie nocą przez telefon bawiąc się nożykiem do papieru przy chrabąszczach...

zostają później brzydkie, niekontrolowane ślady na rysunku ;]