Basia... Prawdziwe oblicze kobiety...

Wczorajszy wieczór będzie należał chyba do najprzyjemniejszych jeśli chodzi o ostatnie trawienie emocji, przeszłości i tego co akuratnie dzieje się w mojej autonomii...

O Basi cząstkowo pisywałem podczas jej portretu ,,Jawnogrzesznica" i szybkim ,,Judge", gdzie odnowiliśmy po kilku latach naszą znajomość, która poprzez intensywny okres- jak i jej, tak i mój- troszkę zmieniła swoje tory...

jej pojawienie się w drzwiach pracowni kilka miesięcy temu, było jedną z piękniejszych niespodzianek jakie miały miejsce :)


Basia jest dla mnie przykładem silnej kobiety, która nie wstydzi się swoich doświadczeń- wręcz odwrotnie- doświadczenia, ból, dotknięcie dna i ciągłe zmagania losu- który nie zawsze był wesołe- sprawiają, że dzieli się niesamowitym pokładem szczerego i prostego serca...
Dając nadzieje i wiarę, że można! Można, mimo wszystko!

Przeszła wiele... A ludzie spotykający ją na ulicy, poznający i narzekający na swój los, nawet nie zdają sobie sprawę co ta kobieta zaznała...

Nie ma w niej za grosz kłamstwa, obłudy, dystansu i osądu...
Jej serce na ramieniu i bezkompromisowa szczerość, sprawiają, że jej oblicze wręcz świeci i emanuje dobrem...


Nasze pierwsze spotkanie miało miejsce kilka lat temu, a dokładnie kiedy pojawiłem się w karmelitańskim klasztorze... Jej pozytyw energetyczny i nie schodzący uśmiech sprawił, że od razu znaleźliśmy wspólny język- gdzie to ona pierwsza zwróciła na mnie swoją uwagę, kiedy błąkałem się zakamarkach klauzurowego korytarza...
Dziewczynka... pomyślałem sobie...
a kiedy zaczęliśmy wspólny pląs, spędzanie czasu, chwil- niespodzianką i to totalną, był fakt, że Basia jest o 10 lat ode mnie starsza ;] i jest matką wspaniałych chłopaków :)


Basia jako pierwsza wywlokła mnie emocjonalnie na zewnątrz- nie patrząc na mój ślinotok, pozytywne hasanie, błogie spędzanie czasu i chwil, ale patrząc dalej- głębiej...
Stała się moją starszą, duchową siostrą...
z która granice czasowe nie miały miejsca...
Wiązano nas jako parę, w oczach ludzi odbierane było to różnie- ale zawsze było to nieistotne...
Ludzie zawsze gadali i będą gadać...

,,Bo nie wszystko jest takie, jak to widzimy..."


nasze drogi w pewnym momencie się rozeszły- kontakt ucichł... mijaliśmy się...
Basia zaczęła nowe życie, które powolutku zaczęła sobie układać... a ja ukradkiem słuchałem od wspólnych znajomych co u niej się dzieje, i na odwrót...

Ponowne spotkanie, po dłuższym okresie czasu niczego nie zmienił, wręcz odwrotnie- umocnił mnie w przekonaniu, że przyjaźnie są nieśmiertelne- mimo wszystko, a tym bardziej przemijalnego czasu...
Rozmowa wyglądała tak, jakbyśmy widzieli się zaledwie dzień wcześniej, a nie po kilku miesiącach :)


Obecnie zaczęliśmy z Basią współprace artystyczną, która z własnej inicjatywy wyszła do pozowania przy obrazach :) a tematy, które sama rzuciła, były miodem na serce, bo obydwoje jesteśmy podobnej mentalności i rozumiemy się bez słowa- więc wie co Ja chce przekazać, a Ja wiem co Ona chce ujawnić...
obecnie powstała małą seria szkiców, które niebawem zaczną ukazywać swoje oblicze...
ale nie jest jeszcze to ich czas ;]

Wczorajsza posiadówka na Jej strychu- który ma nieziemski klimat- przyniosła wspomnienia z początków naszej znajomości...


Kiedy to Basia wprowadziła mnie w niesamowite środowisko ludzi pochodzących z różnych wyznań, poglądów, nizin społecznych i mentalności...
Adwentyści, czarodzieje, katolicy, chrześcijanie...
osoby zdrowe, chore, niepełnosprawne...
Nie ważne w co kto wierzył, nie ważne kto co robił...
spotykaliśmy się co tydzień uzbrojeni z tym co każdy ze sobą przyniósł by móc postawić na stole, z instrumentami, pozytywną energią, ciepłem...
Noce końca nie miały, gdzie muzyka, śpiew, wspólne spędzanie czasu i dzielenie się słowem rozbrzmiewała na boki...
zima nie była zimą... zima była niesamowicie pogodna :)

gitary, bębny, grzechotki, tamburyny, flet, przeszkadzajki...

Byliśmy niesamowitą grupą wsparcia, która zawsze gdzieś tam na boku na straży stała :)


Wtedy też przełamałem granice wieku ( bo jak zawsze jestem młokosem w towarzystwie), relacji i barier z drugim człowiekiem...
wtedy jeszcze bardziej zacząłem kochać człowieka, trawić go, poznawać, za to kim jest, za to co posiada pod sercem, nie naklejając etykiety :)




do tej pory mamy ze sobą kontakt spotykając się od czasu do czasu, może nie w całym gronie, bo rotacja osób nowo poznanych była ruchoma :)

;) niech mi tylko ktoś powie, że trzeba zostać ptakiem ponurakiem na starość...
doświadczenia, wiek, życie- i to nie te usłane różami...
gdybym nie widział, nie dotknął, nie zaznał- bym nie mówił ;)
wszystko zaczyna się we własnym wnętrzu... później dopiero można zmieniać świat na lepszy ;]

był to błogosławiony czas...
do którego zawsze będę wracał z łezką w oku i niesamowitym ciepłem :)

Basia Sista, Ela, Rafał, Edzio, Helenka, Mariusz, Diana, Agnieszka, Basia, Kazik, Gosia, Kuba, Maniu- Czarodziej w brodzie, który już gdzieś tam hasa w zaświatach z bębnem w dłoni...

to tak z dedykacją na jutrzejsze urodziny Basi :*

ale ale- dzisiaj ktoś inny świętuje ;]

Jamaico from Wieliczka ;P
czyli mój zaginiony za młodu brat ;]
Happy Birthday ;)


hasaj Błogo mój drogi :)
mam nadzieje, że powrotem do KRK znajdziesz chwile, w całym amoku ( mej) pracy ;P
świętuj troszkę ;]


koszulkę ciągle mam w podarunku :D
i nosze godnie ;]