Hasający Dialekt Sarkastyczny 7

Za mną kolejna intensywna noc w pracy, rano siłka, po niej sauna, szybkie spotkanie z kuzynką, kino, śniadanie przed 13, poblodżenie, a wieczorem impreza na mieście.
Jutro znowu nocka... i znowu... i znowu...
Czyli tak jak lubię ;DDD

Zima minęła, wygrzebałem się z gawry i przestawiłem na funkcjonowanie letnie.

Tyle o mnie.

Kimon zdaje się nie uwzględniać zimowego leniuchowania i bez przerwy angażuje się w kilka projektów jednocześnie.
Wszędzie go pełno. Jednak doby nie da się rozciągać w nieskończoność, stąd pewne zaniedbania tu i tam.
Tym razem trafiło na bloga, choć autor zapewniał, że w maju wraca.
Niby wrócił, ale jakoś tak sporadycznie.
Zapodał auto-szkice, pohasał ze zjawiskową Maszką i tyle.

Niby krąży między zieleniakiem, a pracowienką, po drodze zahaczając o HTFy.
Zapętlony wśród warzyw, oleju na płótnie, litrów wina oraz dymu papierosowego.

Taki tryb życia, musi odbijać się na najbardziej hartownym organizmie!

Widzieliście Kimona w realu?
Ja miałem tą przyjemność ;)

Ludzie!!! On na swoich zdjęciach nadużywa Corela!
Młody człowiek, ledwo co od matczynej piersi odessany, a wygląda jak tytusowa babcia Hopsasa z Trapezfiku ;D
Tutaj rozpisuje się o hasaniu, a tymczasem ledwo nogami powłóczy, garbiąc się niemiłosiernie.
Zmarszczki, siwizna, przerzedzone zęby, włosy z nosa oraz uwiąd.
LUDZKI WRAK!!!

Parafrazując księdza Twardowskiego, Śpieszmy się kochać ludzi, bo płoną jak stóg siana...

Z punktu widzenia materialisty, streszczajmy się z wykupywaniem jego dzieł, gdyż niedługo zostaniemy milionerami ;)))

Tym optymistycznym akcentem, kończę cotygodniową durnotkę, idę przypudrować nosek, założyć wyjściowe kolczyki i tanecznym krokiem hasam w miasto ;D