:)

brakować mi będzie tych pipuli ;] nasz rocznik AW ;]
zaraz po obronie dyplomów ;] ja tam za Panią Kasią się skradam i prof RRRR ;] strona lewa ;] obok Rabki mej ;]

ale cóż otwiera się nowe życie, nowy rozdział, nowe doświadczenia oraz masa niespodzianek... niespodzianek które nie raz sprawią, że uśmiech pojawi się na policzku mym... niespodzianek, które będą motywować, sprawiać , że będę pragnął na nowo szukać, podążać, trawić, czekać, prosić...
chciałbym tak bardzo podzielić się swoim szczęściem z każdym pipulem który zagościł w życiu mym, nawet choć na chwilkę...
życie bez ludzi... bez ciepła, bez iskry, emocji, spojrzenia, gestu...
życie nie byłoby życiem... marzenia nie byłyby marzeniami :)
dlatego będę mile wspominał tych wariatów- szczurów z wiewiórkowego lasu :) dziękuje wam wszystkim, za każdy mile spędzony dzień, uśmiech, nawet i krzyk i wredne spojrzenie ;] ile śmiechu było na zajęciach, momentów grozy no i przeciwności ;] daliśmy radę :D wszystko to składa się na wspomnienia :) zapewne tym akcentem zakończy się moja blogowa relacja z AW ;]
choć może kiedyś... jak zawitam w odwiedziny :)
:D o tak :D
:D zawitam zapewne ;>
tęsknić będę i z łezką wspominać ;]

zostało nas 32 sztuki na Sztuk Pięknych Akademii rekrutacji...
do rozmowy ustnej sobotniej, jutrzejszej ;]
15-19 ;] i czekać na kolejny wyrok z zaliczeniem z sercem pod gardłem ;]
później na końcowy wynik, aż dopiero 8 lipca...

miło było zobaczyć swoje nazwisko w liście osób :)

ciesze się, że przeszły osoby które poznałem i tak bardzo polubiłem ;]
a szczególnie Bartek, Magda i Marcel :)
mam nadzieje, że jak nie ja, to przynajmniej oni zrealizują marzenia swe i będą mogli studiować na akademickiej grafice ;] wierze w nich bardzo :)

czuje się szczęśliwy- prawdziwie i pełnie :)

:D